ogniwo Prądem stałym nazywamy ruch ładunków elektrycznych, który zachodzi pod wpływem różnicy potencjałów. Źródłem tej różnicy potencjałów może być ogniwo elektryczne - po połączeniu biegunów tego źródła przewodnikiem przez jego przekrój poprzeczny w każdym miejscu płynie prąd o takim samym natężeniu. W metalach poruszającymi się ładunkami są tzw. elektrony przewodnictwa a w elektrolitach - jony. Umownie kierunek prądu określony jest przez kierunek ruchu dodatnich ładunków. Rzeczywisty ruch elektronów w metalach odbywa się w stronę przeciwną. Ruch elektronów pod wpływem pola elektrycznego nakłada się na chaotyczne ruchy termiczne i jet bardzo powolny. O prądzie w elektrolicie mówimy, że płynie od elektrody dodatniej (o wyższym potencjale) do ujemnej (o niższym potencjale). Natężeniem prądu Natężeniem prądu stałego I nazywamy stosunek ilości ładunku Q przeniesionego w pewnym czasie t przez poprzeczny przekrój przewodnika, do tego czasu. Natężeniem prądu stałego I nazywamy stosunek ilości ładunku Q przeniesionego w pewnym czasie t przez poprzeczny przekrój przewodnika, do tego czasu. Natężeniem prądu stałego I nazywamy stosunek ilości ładunku Q przeniesionego w pewnym czasie t przez poprzeczny przekrój przewodnika, do tego czasu. Mówimy, że przewodnik ma opór 1 oma, gdy po przyłożeniu do jego końców napięcia 1 wolta popłynie przez przewodnik prąd o natężeniu 1 ampera. Nie wszystkie elementy obwodów spełniają prawo Ohma. Ponadto prawo Ohma spełnione jest jedynie w stałej temperaturze. Baterie, akumulatory i akumulatory to chemiczne źródła napięcia. Energia dostarczana ładunkom przepływającym przez te źródła jest efektem zachodzących w nim przemian chemicznych. Podczas pracy takie źródło stopniowo się wyczerpuje. Akumulatory można wielokrotnie ładować po rozładowaniu. Prądnica dostarcza energii , która pochodzi z przemiany energii mechanicznej w elektryczną. Fotoogniwo to źródło napięcia, w którym energia jest czerpana ze światła. Źródło napięcia zwiększa energię przepływających przez nie ładunków elektrycznych. Siła elektromotoryczna ϵ czyli SEM baterii równa jest napięciu między jej biegunami, gdy nie płynie przez nią prąd. Jest to wielkość skalarna. SEM może być utożsamiona z napięciem elektrycznym. Mierzy się ją w woltach. Spadek potencjału Napięcie pomiędzy końcami ogniwo przewodnika odpowiada utracie energii przez przez nośniki prądu i jest nazywane spadkiem potencjału. Nośniki ładunku przepływając przez przewodnik oddają swoją energię elektryczną atomom przewodnika i dlatego opornik nagrzewa się. Energia elektryczna w oporniku (przewodniku) zmienia się w energię cieplną. Opór wewnętrzny źródła Źródło napięcia jest zbudowane z przewodników o pewnym oporze elektrycznym więc przepływające przez źródło ładunki tracą energię elektryczną już w źródle. Wskutek tego wewnątrz źródła oprócz wzrostu potencjału (dzięki SEM) następuje też spadek potencjału, ze względu na opór wewnętrzny źródła. Gdy przez źródło siły elektromotorycznej płynie prąd, napięcie pomiędzy biegunami jest niższe od SEM. Łączenie ogniw Przy połączeniu szeregowym ogniw ich siły elektromotoryczne się sumują. Należy zwrócić uwagę na to, czy ogniwa są połączone zgodnie (plus do minusa) czy przeciwnie do siebie - wtedy SEM baterii włączonej przeciwnie należy odjąć. Przy połączeniu równoległym i zgodnym jednakowych ogniw napięcia się nie sumują - są takie same jak SEM pojedynczego źródła. Napięcie użyteczne Napięcie użyteczne to różnica potencjałów U pomiędzy biegunami źródła zasilającego. Gdy przez źródło nie płynie prąd U=SEM źródła. Gdy przez źródło płynie prąd U jest mniejsze od SEM, gdyż część energii jest zamieniana w źródle na energię cieplną, ze względu na opór wewnętrzny źródła. Zgodnie z prawem Ohma U=I∗R gdzie R jest całkowitym oporem obwodu. Na ten opór składa się opór zewnętrzny jak i opór wewnętrzny źródła,